Finansal Özgür Olmak Yeterli Mi?

Hepimizin hayalleri ve hedefleri var. Bunlar basitçe belirli bir miktar birikime sahip olmak, ev sahibi olmak, araba sahibi olmak, aylık belirli bir miktar pasif getiriye ulaşmak şeklinde çeşitlendirilebilir. Bu hedefleri belirleyip bunlar doğrultusunda gitmek demek çoğunluğun önüne geçmek demek. Fakat iş bununla da bitmiyor.

Belirlediğin finansal hedeflerine ulaşınca iç huzura ve mutluluğa tamamen ulaşabilecek misin? Hedeflediğin pasif getiriye ulaştığın zaman, o ana kadar bırakmayı düşündüğün işini bırakabilecek misin? Pasif getirilerinle çalıştığın zamanlardaki yaşam standardını devam ettirebilecek misin? Ya da daha düşük standartta yaşamayı göze alabilecek misin? İşini bıraktıktan sonra ne yapacaksın? Boş zamanını nasıl değerlendireceksin? O zamana kadar çalışıp, yükselip bir seviyeye getirdiğin işini bırakıp tüm kazanımlarından vazgeçebilecek misin? Alıştığın yüksek tempolu, stresli yaşam tarzını bırakıp, tamamen stressiz, monoton bir yaşama geri dönmeyi göze alabilecek misin? Zihinsel olarak kendini buna hazır hissediyor musun?

Finansal özgürlüğe ulaşmaya çalışan birinin yukarıdaki soruları sormaya bir aşamadan sonra başlaması gerekiyor. Sadece hedef odaklı yaşamak ve bu hedefe en kısa sürede ulaşmaya çalışmak yerine hedefi bir yolculuk olarak görüp bu yolculuğun biraz daha tadını çıkarmak ve hedefe vardıktan sonra neler yapacağın üzerinde düşünüp yol haritasını önceden oluşturmak gerekiyor.

Tatile gitmeden önce kalacağımız yeri detaylıca araştırıyoruz. Cep telefonu, laptop vb almadan önce cihazların teknik özelliklerini saatlerce araştırıyoruz. Ama iş kendi geleceğimizle ilgili hedeflerimizi belirlemeye gelince bu çalışmaları bir türlü yapmıyoruz.

Bu çalışmaları yapmamamızın bir nedeni gelecek hakkında korkularımız olabilir. Belirsizlikten korkabiliriz ya da biraz daha somut olarak hedeflerimizi kağıda döktükten sonra bunlara ulaşılamayacağının ve bunların gerçekçi olmadığının farkına varabiliriz. Gelecek çok uzaktaymış gibi görünebilir ve her şeye en çabuk şekilde sahip olmak isteyen canlılar olduğumuz için uzun vadeli planları gereksiz görebiliriz.

Ben de hedeflerimi net bir şekilde belirlemeyi yukarıdaki nedenlerden dolayı geciktirdim. Mezun olup çalışma hayatına başladıktan sonra bu hedefleri net bir şekilde belirleyebilseydim şimdi çok daha fazla yol katetmiş olabilirdim. Zararın neresinden dönülse kardır diyerek çalışma hayatından sonraki yaşamımı aşağıdaki şekilde 4 evreye bölebilirim.

İlk evre çalışıp para kazanıp, kazandığım parayla birikim yaptığım dönem. Bu evrede henüz bir gelecek planım yoktu. Daha fazla kazandığım ve birikim yapabildiğim işleri seçip, deneyimimi artırmak için biraz daha dişimi sıkıp, zorluklara katlanmaya çalıştığım dönem. Bu dönemi geçici bir dönem olarak gördüğüm için buradaki hedefim yeterli deneyime ulaşıp, daha mutlu olabileceğim koşullarda bir iş bulmaktı. Burada kendime finansal olarak bir hedef koymamam ise zorlandığım zamanlarda kendimi motive edebileceğim bir dış kaynağın olmamasına ve zor zamanlarda gelecek hakkında daha çok karamsarlığa kapılmama neden oldu.

İkinci evrede ise birikim yapmaya devam ettiğim dönem ve çalışma hayatının daha fazla düzene girdiği dönem. Bu dönemde ise hala bir gelecek planım yoktu. İş yoğunluğum fazla ve amacım bir süre daha bu tempoda devam edip sonrasında mevcut işi bırakmak ve biraz daha ağırdan almak. Burada yine karamsarlık devam ediyor. Çünkü gelecek hakkında net bir planım yok ve içinde bulunduğum koşulları hala geçici olarak düşünüyordum. Fakat planlarımı net olarak oluşturmadığım için, nereye gittiğimi, ne kadar yol aldığımı bilemiyordum. Sonsuza kadar aynı döngü içerisinde devam edecekmiş ve aynı kuşkuları yaşayacakmış gibi hissediyordum.

Üçüncü evre ise net olarak hedefleri belirlediğim dönem. Finansal olarak neye ulaşmayı hedefliyorum ve ne kadar sürede bunlara ulaşabilirim. Bu hedefleri belirleyerek, buna göre gerçekçi bir plan oluşturduğum dönem. Bu evre iş hayatı açısından bir önceki evreden çok farklı olmasa da artık önümde net bir hedef olduğu için karamsarlıktan kurtuluyorum. Motivasyonum daha çok artıyor ve yaptığım şeyleri daha istikrarlı yapar hale geliyorum. Ayrıca planıma giden yolda ufak da olsa ilerlediğimi görmek beni daha iyimser ve mutlu hale getiriyor. Anlık duyguların uzun vadeli kararlarımı etkilemesine izin vermiyorum. Burada para odaklı olmaktan çıkıp bunun dışında iç huzuru sağlamak, stres yönetimi ve eksiklerimin üzerine çalışarak bunlarda gelişim sağlamaya odaklanıyorum.

Dördüncü evrede ise koyduğum hedeflere ulaştığımı hayal ediyorum ve sonrasında ne yapacağımı düşünüyorum. Koyduğum hedeflere yarın ulaşsam bile hayatımda büyük değişikliklerin olmayacağını ve bunun beni daha çok mutlu etmeyeceğini fark ediyorum. Çünkü sonrasında ne yapacağım hakkında net bir planım yok. O ana kadar içinde bulunduğum rutinden çıkıp boşluğa düşeceğimi ve şimdikinden daha mutsuz olabilme ihtimalini görüyorum. O nedenle şimdiden koyduğum hedeflere ulaştıktan sonra ne yapacağım hakkında net bir yol haritası belirleyip bunlar üzerinde ayrıca çalışmam gerektiğine karar veriyorum. Mevcut işi bırakırsam yerine koyabileceğim ve üzerinde uzmanlaşabileceğim bir uğraş bulmak ve bunun üzerinde kendimi geliştirmek. Buna daha fazla zaman ayırmak ve bu uğraşı bulana kadar aramaya ve üzerinde çalışmaya devam etmek. Ya da çalışma saatlerinin daha az olduğu ve kendime daha çok zaman ayırabileceğim bir işe girmek.

Geriye dönme imkanım olsa ilk evrede direk finansal hedeflerimi net bir şekilde belirleyip bunun üzerine çalışır ve bu hedeflere giden yolu yarıladığımda ise hedefe vardıktan sonraki yol haritasını netleştirir ve finansal özgürlüğe ulaştıktan sonraki hayatım için çalışmalara başlardım. Sadece para odaklı değil fakat hayatı bir bütün olarak ele alıp, kendinin daha iyi bir versiyonunu oluşturmak için neler yapılması gerektiği üzerinde çalışmak, insanın kendinde eksik gördüğü konuları dürüstçe belirleyip bunlar üzerinde de çalışmaya başlaması, iç huzurunu artırması, biraz daha kendi içine dönmesi ve dış uyaranlardan çok çabuk etkilenmeyecek şekilde içsel dayanıklılığını artırması, finansal özgürlüğe ulaştıktan sonraki zihniyete kendini hazırlaması, buna alıştırması ve bu kaslarını geliştirmesi gerekiyor.

Bu planları yaparken de mümkün olduğunca gizli kalması, hedeflerini diğer kişilerle paylaşmaması da önemli. Çünkü etrafında seninle aynı vizyonda olmayan, seni kıskanan, varmaya çalıştığın yolda seni umutsuzluğa itecek şekilde yorumlar yapan kişiler olabilir ve bu da vereceğin kararları olumsuz etkileyebilir. Hayat senin hayatın ve vereceğin kararların sonucundan da sen sorumlusun. Sana akıl veren diğer insanlar değil.

Hangi insanlardan akıl alacağımızı da doğru seçmemiz gerekiyor. Buradaki kriterim sana akıl verdiği konuda bu kişinin herhangi bir deneyimi var mı? Gerçekten başarılı olması da gerekmez ama gerçekten bunu deneyimleyip sana bunun pozitif ya da negatif sonuçlarını kendi açısından aktarabiliyor mu? Yoksa hiç suya girmemiş fakat onlarca saat yüzme ile ilgili video izlemiş ya da kaynak okumuş birinden yüzme ile ilgili ders alır mısın? Yüzmeyi abartı bir örnek olarak koydum fakat yüzme yerine konu başlığını değiştirdiğinizde aslında bu şekilde insanların deneyimlerinin olmadığı her konuda başkasına akıl verdiğini görüyorsunuzdur.

Özetle insan daha küçük şeylerden mutlu olabilmeli, gösterişten uzak ve sade bir hayat yaşayarak kendi iç mutluluğunu artıracak şekilde kendini geliştirmeli. İyimser olmak, uzun vadeli planlara bağlı kalabilmek için olmazsa olmaz. İyimserlik, zor zamanlarda ve belirsizliğin içinde uzun vadeli gelecek planlarımıza sadık kalmamızı ve dayanıklı olmamıza yardımcı olacak.